Een afscheidscollege van een hoogleraar
Begin oktober werd ik uitgenodigd om het afscheidscollege van hoogleraar Sociale Geneeskunde – Niek Klazinga – live te tekenen in de Oude Lutherse Kerk van de Universiteit Amsterdam. Een prachtige locatie om te tekenen, voor ook nog eens een geweldig mooie reden. Want al snel werd duidelijk dat deze man zijn sporen in de gezondheidszorg wel heeft verdiend. Aan mij om voor hem een illustratie te maken van dit bijzondere moment.
"I recently booked Femke to paint at the Valedictorian speech of a dear Professor from the UvA, and I couldn’t be more thrilled with the experience! The booking process was a breeze—everything was handled smoothly and professionally. She quickly grasped the assignment and brought our vision to life with incredible talent. Despite the tight timeline, including dealing the closing time of the venue, her work was nothing short of amazing! I highly recommend Femke and her talent for capturing your special events; she truly made this one unforgettable!"
Van potloodschets tot ingelijst werk op dezelfde dag
De Oude Lutherse kerk, op de hoek van ’t Spui, hartje Amsterdam. Ondanks het gerinkel van de trams op de achtergrond, heerst er een rustige serene sfeer. Een dienst begint, die van de hoogleraar. Zijn állerlaatste college waarin hij terugblikt op de ontwikkeling van 25 jaar gezondheidszorgsystemen. Interessant. En één ding is zeker: er valt genoeg te tekenen!
Achterin op de verhoogde houten bank heb ik het beste uitzicht. De uitklapbare tafeltjes zijn handig om mijn tekenspullen op uit te stallen. Het afscheidscollege duurt slechts 45 minuten, met na afloop nog een aantal dankwoorden aan Dhr. Klazinga. Dus het is flink door tekenen, want straks neemt mijn opdrachtgever de tekening ingelijst en wel mee naar het diner waar het cadeau overhandigd wordt.
Ik maak eerst een snelle potloodschets en gebruik daarna mjin Sailor Fude de Mannen vulpen met sepia-inkt om het interieur, de mensen en de toekomstige pensionada vast te leggen. Na driekwartier staat het erop. Als vervolgens iedereen naar de receptie verderop in de kerk gaat, maak ik de tekening af met aquarel.
Inmiddels zie ik steeds meer mensen naar de uitgang bewegen, en als de beveiliger naar me toekomt dat de kerk gaat sluiten, weet ik: ok, mijn tijd is om. Tijd om het werk in te lijsten en te overhandigen aan Oscar, mijn opdrachtgever. Buiten, want de deuren zijn al dicht. Zijn reactie? Dat lees je bovenaan deze pagina.
